90/11/1
9:18 ع
قدم حرکتی چهار مرحله‌ای و رژه گونه است. دست و پاهای اریب به تناوب و با تعلیقی یکسان یکدیگر را تعقیب می‌کنند. مراحل چهارگانه قدم به شرح زیراند:
1- دست راست 2- پای چپ 3- دست چپ 4- پای راست
مراحل حرکت اسب در قدم
هرگونه تخلقی از این مراحل منجر به حرکت غلط می‌شود، به خصوص که حرکت عجولانه بوده و مراحل یک و چهار و دو و سه در هم ادغام شوند.
قدم سه نوع است: متوسط، کشیده و جمع.
THE BEST PARSI HORSE
90/11/1
9:15 ع
قدم کار قدم متوسط است. شلنگ‌های اسب متحرک، فعال و منظم‌اند. در این حالت جای سم پا کمی جلوتر از جای سم دست روی زمین نقش می بندد.
THE BEST PARSI HORSE
90/11/1
9:12 ع
در این حالت تا آن جا که قواره اسب اجازه دهد به جلو کشیده می‌شود. حرکت نباید تحت هیچ شرایطی عجولانه باشد. جای سم پاها جلوتر از جای سم دست‌ها روی زمین مشخص می‌شوند. سوار با تماس ملایم سرو گردن را آزاد می‌گذارد.
THE BEST PARSI HORSE
90/11/1
9:11 ع
در این حالت گردن اسب افراشته است و این افراشتگی بستگی به میزان تجمع دارد. شلنگ‌ها جمع و جای سم پاها جلوتر از دست‌ها قرار نمی‌گیرند. از آن جا که مفاصل کاملاً انعطاف‌پذیر شده‌اند دست و پاها بیشتر از زمین فاصله می‌گیرند. اسب نباید از تحرک بیفتد.
THE BEST PARSI HORSE
90/11/1
9:10 ع
در طول آموزش اصول اولیه، ساده‌ترین کار اشتباه در تمرین‌های قدم است. در طول این تمرین‌ها مربی مجاز است فقط این گام را با دستجلوی بلند و یا آزاد بین حرکت‌ها و یا به هنگام خاتمه کلاس تمرین کند. اگر در خلال این تمرین‌ها اسب را به دهنه به قدم بگذاریم فقط اسب را در جهت ناهماهنگی و عدم توازن گام‌ها سوِ داده‌ایم که اصلاح آن بسیار مشکل است.
چرا باید به مشکلات افزود؟
تجربه به من ثابت کرده، اسبی که آموخته در یورتمه و چهارنعل به راحتی به دهنه شده و حرکت کند. آن را در قدم هم انجام داده و ادامه می‌دهد. بنابراین لزومی ندارد که روش تجربه شده را تغییر دهیم.
بزرگترین اشتباه سوارکارها در قدم این است که دستجلوها را خشن در دستان گرفته، حتی به اسب اجازه نمی‌دهند حرکت کند. من فکر می‌کنم دلیلش این است که در قدم تحرک زیاد نیست و سوار نیاز ندارد. - مثل حرکت یورتمه و چهارنعل - از ساِها استفاده کرده تحرک ایجاد کند، تا هماهنگی بین تحرک و تماس با دهان اسب برقرار شود. من نمی‌توانم روشی را تأئید کنم که ابتدا اسب را در قدم، سپس یورتمه و پس از آن در چهار نعل به دهنه می‌کند. من پیرو اصلی هستم که: وقتی اسب در یورتمه و چهارنعل به دهنه شده و به راحتی به جلو حرکت می‌کند، در قدم هم می‌تواند آن را انجام دهد. من تمرین به دهنه کردن در قدم را قبول ندارم.
در طول آموزش اصول اولیه، من به اسب اجازه می‌دهم تا آن جا که مقدور باشد قدم آزاد با دستجلوی آزاد برود. در این مرحله قدم جمع و کشیده را در برنامه نمی‌گنجانم برای تمرین قدم به یورتمه و برعکس، چهارنعل به قدم و برعکس، حرکت روی دو محور، دوره‌ها و اشکال مختلف تمرین فقط از قدم متوسط استفاده می‌کنیم. خیلی‌ها معتقدند که من با در پیش گرفتن این روش از هدف دور می‌افتم و می‌دانم که مربیان بزرگی از قبیل «وات جین» با من هم عقیده نبوده و قبل از تکمیل آموزش یورتمه و چهارنعل اسب را به دهنه کرده قدم متوسط تمرین می‌کنند. من فقط پیرو اساتید و متکی برتجارب خودم هستم. و معتقدم که قدم با دستجلوی آزاد از بسیاری از خطاهای سرزده از دست‌های سوارکار ناشی جلوگیری می‌کند.
من هشدار می‌دهم که مدت زمان طولانی به خصوص با اسب جوان، که هنوز نمی‌تواند مستقیم حرکت کند، گام قدم تمرین نکنید، زیرا عادت می‌کند بطور طبیعی قدم نامنظم برود، و از این رو که هنوز نمی‌تواند به اثرهای ساِ جواب بدهد، پاهایش به زیر کشیده نمی‌شوند. نتیجه این تمرین نابجا قدم نامنظم است. البته برای اسب تربیت شده خطر کمتر است، چرا که آموخته به اثرهای ساِ جواب داده و پاها را به زیر بکشد.
قدم آزاد با دستجلوی آزاد، اسب بسیار خوشحال است.
در تمرین‌های آموزش اصول اولیه فقط باید قدم آزاد با دست جلوی آزاد و قدم متوسط را در برنامه گنجاند. در سال اول تمرین فقط باید قدم آزاد با دستجلوی آزاد در برنامه‌های تمرین باشد. در سال دوم قدم متوسط هم وارد برنامه می‌شود که ابتدا در صحرا و سپس در محوطه تمرین در خلال تمرین‌های حرکت روی دو محور و اشکال مختلف تمرین از آن استفاده می‌کنیم. فقط سوارکارهای خبره می‌توانند هرنوع عدم تعادلی را احساس کنند. باید قدم متوسط را در حالی که اسب کاملاً به دهنه است تمرین کرد.
THE BEST PARSI HORSE
