رمز ششم :اسبها تحسین کردن شما را کاملاً درک می‌کنند :
قبل از هر چیز باید با اسب یک رابطه عاطفی برقرار کنید تا جلب رضایت شما برای او مهم باشد.

بنابراین نتایجی که شما از ناز و نوازش اسب خواهید گرفت بسیار قابل توجه است. اگر چه این تنها زبان برای برقراری ارتباط با اسب نیست ولی اسب‌ها می‌توانند یاد بگیرند که چطور از این پاداش‌ها لذت ببرند.
بهترین لذت وقتی است که شما فشار را از روی اسب برمی‌دارید که این کار خودش بزرگترین پاداش برای او به حساب می‌آید. اگر شما پس از اینکه اسبتان از پس انجام حرکت مشکلی برآمد از آن پیاده شوید و «تنگ» او را شل کنید آن حرکت به عنوان یک حرکت خوب در ذهن او حک خواهد شد.
تشویق در عمل :
در دوران مسابقات آماتور، پرش با اسب به دو اسب مسابقه‌ای سرکش برخوردم که همه به من می‌گفتند این دو هرگز نخواهند پرید. ولی حدس بزنید بعداً چه اتفاقی افتاد.
با وجود اینکه شش روز در هفته با آنها به سواری می‌رفتم. روزهای تعطیل هم دوست داشتم به سواری بروم. وقتی اسب اولی را چهار نعل به طرف بسته‌های شاخ و برگ درختها هدایت کردم خیلی راحت و بدون دردسر از روی آنها عبور کرد.
دفعه بعدی دو مرتبه همین اتفاق تکرار شد اما این بار از اسب پیاده شدم و به خانه برگشتیم.
به مدت پنج هفته یکشنبه‌ها من این کار را تکرار می‌کردم و هر دفعه نسبت به قبل پیشرفت کمی حاصل می‌شد تا اینکه یک روز بالاخره موفق شد از روی نرده‌های کوتاه حصیری به راحتی عبور کند. دیگر وقت آن رسیده بود که آن را به دست حرفه‌ای‌ها بسپارم.
در اولین مسابقه‌اش برنده شد. آن روز خیلی‌ها ناراحت شدند چون هیچ‌کس روی آن اسب شرط نسبته بود. البته هیچ‌کس هم نپرسید چطور این اسب از تمرین‌های یکشنبه ناگهان به یک اسب پرشی تبدیل شد. من هم هیچ وقت راجع به آن حرفی نزدم.

رمز هفتم :اسب‌ها نسبت به لمس شدن بسیار حساس هستند :
اسبها با نوازش یکدیگر برای برقراری رابطه دوستی استفاده می‌کنند.
تحریکات حسی در اسبها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یک اسب می‌تواند مزاحمت یک مگس را روی پوستش حس کند و به راحتی آن را دور کند، اما بسیاری از انسانها با اسب‌ها رفتار خشنی دارند و ظاهراً اسب را با تراکتور اشتباه گرفته‌اند.
«لندا تلینگتن جونز» تحقیقات بسیار جالبی بر روی تحریکات حسی اسب‌ها انجام داده که اشاره به آنها در اینجا مقدور نیست.
حتی یک مربی معمولی هم باید به حساسیت اسب نسبت به تحریکات حسی و لذتی که اسب از این تحریکات می‌برد توجه داشته باشد (رابطه بین فیزیولوژی و روانشناسی).
از جمله این روابط حسی می‌توان به آرامشی که اسب از پایین آوردن سرش بدان دست می‌یابد اشاره کرد.
رمز هشتم :برداشت اسب‌ها از غذا نسبت به برداشتی که حیوانات درنده از غذا به عنوان پاداش دارند کاملاً متفاوت است :
پاداش غذایی در مورد حیوانات وحشی چون سگ‌ها و ماهی‌ها و خرس‌ها اثر مطلوبی دارد چرا که این حیوانات طبیعتی شکارگر دارند و همواره در کمین غذا نشسته‌اند و چنانچه موفق به شکار نشوند با گرسنگی مواجه خواهند شد.
حیوانی مثل اسب که همیشه در طبیعت نقش طعمه را داشته هرگز مثل حیوانات شکارگر غذا و پاداش را به هم مرتبط نمی‌داند.
غذا همیشه در اطرافش وجود داشته و هیچ وقت در کمین علوفه نبوده و یا اینکه بخواهد به دنبال علوفه بدود.
ممکن است استفاده از غذا برای فرستادن اسب گرسنه به داخل اصطبل یا گرفتار کردن آن جواب بدهد ولی اگر نتوانیم در نبود. غذا آن را به داخل اصطبل هدایت کنیم حاکی از این مطلب است که تعلیمات، تأثیر مفیدی بر روی حیوان نداشته است.
بعضی اوقات اسب‌هایی را دیده‌ایم که پس از گرفتن غذا چند قدم به عقب می‌روند.
غذا دادن می‌تواند خوی گاز گرفتن و رفتارهای هل‌دادن را نیز در مورد اسب تقویت کند. از طرف دیگر غذا دادن به عنوان وسیله‌ای برای ایجاد ارتباط و همبستگی می‌تواند مفید واقع شود همچنین می‌توان از آن به عنوان وسیله‌ای برای ایجاد حواس‌پرتی در اسب استفاده کرد. این روش بخصوص در هنگام فیزیوتراپی وقتی که می‌خواهیم اسب گردنش را برگرداند بسیار مفید واقع می‌شود.
رمز نهم :اسب‌ها از زبان اندامی واضح و قابل فهم (کپی‌برداری) استفاده می‌‌کنند که مانتی آن را Equus  ایکاس (ارتباط برقرار کردن) می‌نامد :
فرض کنید به فرانسه برویم و مردم آنجا را وادار کنیم با ما انگلیسی صحبت کنند چنین رفتاری نه تنها بی‌ادبانه است بلکه ممکن است باعث شود در نظر آنها فردی خودخواه جلوه کنیم.
مسلماً در پی چنین رفتاری نخواهیم توانست ارتباط گرمی با آنها برقرار کنیم. در مورد اسب‌ها هم چنین است. در تاریخ شش‌هزار ساله سوارکاری همیشه از اسب‌ها انتظار می‌رفته که از چیزی که ما می‌خواستیم به آنها بفهمانیم سر دربیاورند. آیا وقت آن نرسیده که ما هم کمی به خودمان سختی بدهیم یا آنچه آنها سعی می‌کنند. به ما بفهمانند را درک کنیم؟
بعضی اوقات وقتی در ارتباط با اسبها به مشکل برمی‌خورم به یاد کتاب پرفروش «مردان مریخی و زنان ونوسی» می‌افتم که نویسندة آن بر این باور است که در یک رابطه هر دو طرف باید سعی کنند تا همدیگر را درک کنند.
زبان اسب، زبانی کاملاً قابل پیش‌بینی، قابل تشخیص و تأثیرگذار است.
وظیفه ماست تا جایی که امکان دارد این زبان را یاد بگیریم.
رمز دهم :کافیست سه مرتبه یک حرکت را به اسب نشان دهید تا آنرا یاد بگیرد :
برای اسب‌ها مهم است که بدانند چه چیزهایی برایشان خطرآفرین است تا بتوانند به موقع از آنها فرار کنند و گرفتار نشوند. البته این مسأله تا حدودی یک توانایی ذاتی است. به همان اندازه که احساس خطر در اسب‌ها اهمیت دارد درک موقعیت‌های بی‌خطر هم برایشان مهم است. در غیر این صورت اسب تا آخر عمر از خش‌خش برگهایی که سر راهش افتاده است فرار خواهد کرد.
به طور طبیعی در دنیای وحش حیوانات کم سن و سال‌تر با الگوبرداری از عکس‌العمل مادر و دیگر اعضای گله نسبت به محرک‌ها هدایت می‌شوند. ‌آنها بسیار سریع اینگونه عکس‌العمل‌ها را یاد می‌گیرند و در زندگی آینده خود به کار می‌گیرند.
یادگیری مورد بحث ما با یادگیری که به طور طبیعی در دنیای وحش اتفاق می‌افتد زمین تا آسمان فرق می‌کند و منظور از آن چیزهایی است که اسب از بدو تولد تا موقعی که از آن سواری گرفته شود یاد می‌گیرد.
اسب‌های تحت تعلیم که آمادگی یادگیری را داشته باشند معمولاً بعد از سه بار تکرار تمرین حرکت مورد نظر را از بر می‌شوند.
اگر اسب مورد تعلیم بعد از سه مرتبه حرکت مورد نظر را یاد نگرفت به احتمال زیاد شما حرکت را به درستی به آن نشان نداده‌اید و شاید هم لازم شود در روش تعلیم خود تجدیدنظر کنید.
این مسأله در مورد یادگیری انسان هم صدق می‌کند. خوشبختانه مربیان سوارکاری گذشته که فقط با فریاد کشیدن سعی داشتند سوارکار را آموزش دهند جای خود را به مربیان جدیدی نظیر «ماری و انلس» داده‌اند که به خوبی می‌دانند با تغییر روش آموزش می‌توان سوارکارهای خوبی را تربیت کرد.
اغلب مردم فکر می‌کنند که اگر از روشی برای انجام کاری استفاده کردند و نتیجه مثبت گرفتند، بدون توجه به تغییر شرایط انتظار دارند آن روش همیشه برایشان نتیجه‌ای مطلوب به بار آورد.

منبع:persianpet.co

THE BEST PARSI HORSE